Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Παράθυρο με θέα!

Αυτή είναι η δική μου συμμετοχή στο "Παράθυρο με θέα", μετά από πρόσκληση της Εύης.




Σύμφωνα  με τους κανόνες τώρα πρέπει 4 ακόμα άτομα να δείξουν το δικό τους "παράθυρο με θέα".
Πάλι κολλάω με το ποιοι θα είναι αυτοί, οπότε για άλλη μια φορά ελεύθερο......όσοι θέλουν μπορούν να το συνεχίσουν. Ξέρω ότι πάω κόντρα στους κανόνες αλλά θα συνηθίσω και εγώ.........που θα πάει!!

Day 31......toothbrush

 Μια οδοντόβουρτσα που έχει "υπηρετήσει την θητεία της"....
Photo a day 31 July.


Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουλίου είναι:

Θ.......όπως Θεόφιλος

Σήμερα θα σας παρουσιάσω "ζωγραφικούς πίνακες" από τα χέρια του μεγάλου ζωγράφου μου Θεόφιλου......




Από την προσωπική συλλογή του "Το πρώτο μου Λεύκωμα"


Μια δήλωση του ίδιου του καλλιτέχνη :
"Μάνα, ούτε να σκεφτείς να δημοσιεύσεις αυτή την ανάρτηση"

Το post αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού The 24 Days Challenge που διοργανώνει το blog  mystickland
Συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση είναι οι:

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Η.........όπως Η/Υ


Είναι γεγονός ότι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής εξαιτίας της δυνατότητας αποθήκευσης, επεξεργασίας και αξιοποίησης μεγάλου όγκου πληροφοριών καταλαμβάνει καθημερινά όλο και μεγαλύτερο έδαφος στην εκπαίδευση, στις επιχειρήσεις, στην έρευνα, στην καθημερινή προσωπική ζωή των ανθρώπων. Η ελαχιστοποίηση της αποστάσεως μέσω της επικοινωνίας είναι εξαιρετική.
Η περιήγηση μέσα σε ιστοσελίδες ενημέρωσης, ιστορίας, τέχνης...κτλ, δίνουν στον χρήστη την δυνατότητα να εμπλουτίσει τις γνώσεις του σε κάθε επίπεδο, όπως και να βρεθεί σε κάθε γωνιά της γης μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, να μάθει για στοιχεία που εκφράζουν άλλες κουλτούρες, να δει εικόνες που ίσως να μην έχει την ευκαιρία να απολαύσει ποτέ από κοντά.
Έχουν όμως και  αρνητικές συνέπειες.
Μέσα από την γλώσσα του προγραμματισμού ο χρήστης οφείλει να προσαρμόσει τη σκέψη και τον λόγο του. Συρρικνώνεται αρκετά ο λόγος και αλλοιώνονται οι μορφές των λέξεων και του συντακτικού.
Η αποξένωση από το κοινωνικό περιβάλλον. Ο χρήστης που μένει σπίτι του, που πληροφορείται και επικοινωνεί μόνο μέσω υπολογιστή, είναι ορατό πως παθαίνει εξάρτηση από ένα μηχάνημα.
Έχουν χαθεί πολλές θέσεις εργασίας σε πολλούς τομείς, μιας και ένας υπολογιστής και ένας μόνο χειριστής κάνουν όλη την δουλειά ( βιομηχανία, ηλεκτρονικά καταστήματα ).
Η εύκολη πρόσβαση σε πληροφορίες της ιδιωτικής μας ζωής.
Όπως και να έχει θετικά ή αρνητικά στοιχεία, σε λίγα χρόνια αυτός που δεν θα γνωρίζει από υπολογιστές, θα θεωρείται μάλλον ο αμόρφωτος της εποχής του.

Το post αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού The 24 Days Challenge που διοργανώνει το blog  mystickland
Συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση είναι οι:

Ζ.........όπως Ζυμάρι


Αλεύρι, αλάτι, νερό, μαγιά ή προζύμι και έχουμε ένα ζυμάρι για ψωμί, πίτσες και πίτες.
Από κει και πέρα μπορούμε να προσθέσουμε ανάλογα την παρασκευή μας διάφορους τύπους αλευριού και λιπαρές ουσίες όπως λάδι, γάλα ή βούτυρο.
Μπορούμε με την παρασκευή ενός ζυμαριού για ψωμί να
φτιάξουμε  πίτσες και να τις βάλουμε στην κατάψυξη. Εφόσον φουσκώσει, με ή χωρίς τυρί μπορούμε να απολαύσουμε ένα υπέροχο τηγανόψωμο.
Να φτιάξουμε ψωμάκια σε διάφορα σχέδια.....στρογγυλά, πλεξίδες,
αστεράκια, ανθάκια.
Επειδή όμως κάνει πολύ ζέστη και δεν είναι του παρόντος, θα επανέλθω σε άλλη ανάρτηση πιό αναλυτικά....

Το post αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού The 24 Days Challenge που διοργανώνει το blog  mystickland
Συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση είναι οι:


Day 30.........calm

Χθες βγήκα να τραβήξω φωτογραφίες για την συμμετοχή μου στον διαγωνισμό με θέμα την Ελλάδα της Μαρίας 
Δεν κατάφερα να αντισταθώ σε αυτό το θέαμα.
Και ενώ έπρεπε να συνεχίσω την διαδρομή μου για την φωτογράφιση, έμεινα εκει παράγγειλα καφεδάκι και το απόλαυσα μέσα σε μια απόλυτη ηρεμία!
 


Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουλίου είναι:

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

2 @ 3 βραβείο εις διπλούν

Η  Μαρία από το http://mytripssonblog.blogspot.gr/ και η Κατερίνα από το http://positive-thinking-greece.blogspot.gr μου χάρισαν τα παρακάτω βραβεία .......




Σας ευχαριστώ πολύ και τις δύο!!



Πρέπει με την σειρά μου και εγώ να πω 7 πράγματα για μένα και μετά να χαρίσω τα βραβεία σε 15 blogs.

       Έχουμε και λέμε......
1. Όπως και η Βλαχοπούλου στην ομώνυμη ταινία, είμαι  "Μια τρελή τρελή σαραντάρα".  Αρνούμαι να μεγαλώσω!
2. Μου αρέσει να μαθαίνω οτιδήποτε έχει σχέση με δημιουργία.
3. Μια βόλτα με το αυτοκίνητο , καφεδάκι και μουσική είναι το  ηρεμιστικό μου...
4. Είμαι αυθόρμητη και αυτό που έχω να πω θα το πω!
5. Πριν πέντε χρόνια πέφτοντας από σκάλες έβγαλα τον ώμο μου....από τότε κατεβαίνω με τρόμο τα σκαλοπάτια.
6. Συμβιβάζομαι να κάνω διακοπές σε μια σκηνή με τον ίδιο ενθουσιασμό, όσο σε ξενοδοχείο επτά αστέρων.
7. Όνειρό μου να φτιάξω μια φάρμα με πολλά ζώα.

  Μου είναι δύσκολο να βρω τα 15 blogs........θα κάθομαι εδώ και θα ψάχνω μέχρι αύριο....τα χαρίζω  λοιπόν σε όσους μπουν και τα θέλουν!!

Day 29......last thing you bought

Ζεστό ψωμάκι........


Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουλίου είναι:

Ε.......όπως Ευγένεια


Όλοι μας γνωρίζουμε, τι μας περιμένει αν αρρωστήσουμε και χρειαστεί να βρεθούμε σε ένα κρατικό νοσοκομείο. Ή πρέπει να έχουμε κάποιον γνωστό στο χώρο ή χρήμα να σκορπίζουμε σε φακελάκια για να μας εξυπηρετήσουν άμεσα. Υπάρχουν όμως και κάποιες ελάχιστες μεμονωμένες περιπτώσεις, όπου η ευγένεια, η ανθρωπιά και ο σεβασμός απέναντι στον άνθρωπο βρίσκονται και εκεί.
 Πριν λίγες μέρες, τρομοκρατημένη από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας παιδιού μου, βρέθηκα σε ένα από τα νοσοκομεία της πόλης μας . Δεν είχα ραντεβού, είχα μόνο την αυστηρή εντολή του γιατρού μας να γίνει αυτή η εξέταση άμεσα.
 Βρέθηκα μέσα σε μια αίθουσα γεμάτη κόσμο. Κάποιοι με την αγωνία στο πρόσωπό τους, άλλοι αγανακτισμένοι επειδή δεν υπήρχαν τα ραντεβού που τους είχαν κλείσει.... ένας κύριος είχε καλέσει τηλεοπτικό συνεργείο τοπικού σταθμού για να εκφράσει την οργή του, μια κυρία φώναζε υστερικά!! 
Ήμουνα στον δικό μου κόσμο!! Πίστευα, πως δεν είχα καμιά ελπίδα να με εξυπηρετήσουν.
         Προχωράω προς την γραμματεία και εκεί μια κυρία, χαμογελώντας με ρωτάει τι θέλω.....κόμπιασα και της απαντώ με κομμένη ανάσα : 
- Μου συμβαίνει αυτό και αυτό.....σας παρακαλώ, ξέρω τις διαδικασίες, αλλά δεν γίνεται να περιμένω ένα μήνα.....με κοίταξε μου χαμογέλασε ξανά και είπε:  
-Πήγαινε εκεί και θα σε εξυπηρετήσουν, είναι καλά παιδιά.
    Για άλλη μια φορά  πλησιάζω την πόρτα δειλά δειλά...παίρνω βαθιά ανάσα και χτυπάω......συναντώ μια ευγενέστατη κοπέλα.... όλο αγωνία με τρεμάμενη σχεδόν φωνή της εξηγώ. θα το κάνουμε μου λέει μην στεναχωριέσαι...πήγαινε μόνο να τακτοποιήσεις τα χαρτιά.....εκεί παρουσιάστηκε πρόβλημα, αλλά όλοι εκείνοι την μέρα ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν....
  Να πω και από δω ένα ευχαριστώ σε  αυτούς τους ανθρώπους που με χαμόγελο και ευγένεια φέρθηκαν πραγματικά ανθρώπινα.



Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Day 28.........cup

Το κύπελλο αυτό είναι δώρο από τον μπαμπά μου.
Το κέρδισε ο ίδιος σε συμμετοχή του στο γύρο της πόλης σε ηλικία  70 χρονών.


Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουλίου είναι:

Δ........όπως Δύναμη


       Έρχονται στιγμές που νιώθω πολύ αδύναμη να αντιμετωπίσω κάποιες καταστάσεις.
  Είναι αυτές οι περιπτώσεις που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις τα χέρια σου να το φτιάξεις ή το μυαλό σου για να το λύσεις.
Πάντα όμως παίρνω δύναμη από κάτι για να το προσπερνώ.
Η δύναμη αυτή μπορεί να προέρχεται από κάτι πολύ χειρότερο που έρχεται στο μυαλό μου και αυτόματα η χρησιμοποίηση της έκφρασης και μόνο  - και μη χειρότερα -  ανακουφίζει σημαντικά.
Η σκέψη πως αν δεν είμαι καλά εγώ, δεν μπορώ να βοηθήσω όσους αγαπώ μου δίνει δύναμη επίσης.
Από μια προσευχή ή ένα κεράκι που θα ανάψω σε ένα εκκλησάκι, όπου κανείς δεν με βλέπει. 
Μπορεί να προέρχεται από ένα μόνο χαμόγελο που θα δω.
Από τις ωραίες εικόνες της γης, της θάλασσας, του ουρανού....
Δύναμη από την ίδια την ζωή !!!



Το post αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού The 24 Days Challenge που διοργανώνει το blog  mystickland
Συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση είναι οι:

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Γ........όπως Γυναίκα


Πιστεύω ότι είναι από τα πιο πολύπλοκα, ευφυή και αισθησιακά πλάσματα πάνω στη γη.
Κάθε γυναίκα μια ξεχωριστή ομορφιά...και δεν αναφέρομαι σαφέστατα στην εξωτερική εμφάνιση.
 Μπορεί να την έχουν χαρακτηρίσει το αδύνατο φύλο, αλλά κάθε άλλο παρά αυτό είναι. Και πως μπορεί να είναι άλλωστε, όταν καθημερινά έχει να φέρει εις πέρας περισσότερους από ένα ρόλους.
Προσφέρει πάρα πολλά, άσχετα αν αυτό αναγνωρίζεται ή όχι.
Θα σας περιγράψω μια ημέρα από την ιστορία μιας γυναίκας πολλά χρόνια πριν.
 Σε ένα χωριό της Ευρυτανίας ζει η Καλλιόπη.
Παντρεμένη με τον Δημήτρη και περιμένουν το δεύτερο από τα έξι παιδιά τους.
Η Καλλιόπη εγκυμονούσα ήδη στον ένατο μήνα ξύπνησε εκείνο το πρωινό και αφού έκανε τις δουλειές του σπιτιού, τάισε τα ζώα , φρόντισε τον κήπο της , ξεκίνησε να πάει στο βουνό να φέρει ξύλα στην πλάτη της.
Η πεθερά την είδε να φεύγει και της λέει :
- Μα που πας; Έχασες ήδη ένα αγέννητο, θέλεις να χάσεις και αυτό;
Η Καλλιόπη την καλημερίζει με χαμόγελο και συνεχίζει τον δρόμο της. Ήξερε πως αν δεν έφερνε ξύλα δεν θα μπορούσε να μαγειρέψει για την οικογένεια της.
Ενώ κατέβαινε με τα ξύλα στην πλάτη ένιωσε έναν πόνο....κοντοστάθηκε πήρε ανάσα και συνέχισε.
Δεν πέρασαν δυο λεπτά και ο πόνος πάλι.
Άρχισε να προχωράει όλο και πιο αργά...
Κάποια συγχωριανή της την βλέπει και την ρωτάει:
Είσαι καλά;
Και πριν προλάβει να απαντήσει κάθισε πάνω σε ένα σωρό άχυρα και γέννησε.
Ήταν ένα μελανιασμένο μωρό.....πάγωσε....πίστεψε πως ήταν νεκρό!
Το αρπάζει το σηκώνει ψηλά και λέει:
-Θεέ μου μην μου το παίρνεις και αυτό!
Το μωρό άρχισε να κλαίει...
Με δάκρυα χαράς η Καλλιόπη τυλίγει το μωρό στην ζακέτα της και κατηφορίζει προς το χωριό.........
Νομίζω πως το παράδειγμα της Καλλιόπης μιας απλής χωριατοπούλας -που δεν είχε την ευκαιρία ούτε να μάθει να διαβάζει και να γράφει-  κατά πόσο δείχνει αν η ίδια ανήκε στο αδύνατο φύλο.............


Το post αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού The 24 Days Challenge που διοργανώνει το blog  mystickland
Συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση είναι οι:
everydayhappyhome

Day 27.......on the road

Η φωτογραφία βιάστηκε να αναρτηθεί από λάθος πριν δυο μέρες....
Σήμερα ήρθε  η σειρά της!!!
On the road........και πάμε για καφεδάκι


Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουλίου είναι:

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

Day26.....sunshine ( July )

Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε την μέρα της πυρκαγιάς. Θα ήταν τέλεια αν δεν υπήρχε ο μαύρος καπνός να θυμίζει την καταστροφή.



Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουλίου είναι:

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Σύνθεση με συνθετικά λουλούδια

                  Όλα τα παρακάτω σκόπευα να τα πετάξω.......το σφουγγάρι είχε ήδη φιλοξενήσει συνθέσεις φρέσκων λουλουδιών και τα συνθετικά λουλούδια ήταν περιττά πια εκεί που τα είχα.
Φρεσκάρισα τα λουλούδια στον ατμό μιας κατσαρόλας με νερό που έβραζε και τα έκοψα σε διαφορετικά μεγέθη. Ξεκίνησα με τα μεγαλύτερα κομμάτια, βόλεψα τα μικρότερα και έκλεισα με τα φυλλαράκια για να καλύψω κάθε ατέλεια......



Έτσι... αντί να τα πετάξω, έφτιαξα την παρακάτω σύνθεση που μπήκε σε μια γωνιά πάνω στα ντουλάπια της κουζίνας μου........


Πόσο θα ήθελα να ήταν αληθινά λουλούδια!!!

Β..........όπως Βροχή


-Μα βροχή μέσα στο κατακαλόκαιρο;
Κάπως έτσι σκέφτηκα το πρωί όταν αποφάσισα να γράψω για αυτή.
Μεσημέριασε και ξαφνικά κοιτώντας από το παράθυρό μου, δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου.
Ο ουρανός σκοτεινός, λίγες χοντρές σταγόνες βροχής και δεν άργησε να έρθει η μπόρα.
Τώρα είναι πολύ πιο εύκολο να μιλήσω για αυτή.
Μυρίζω αυτή την απίστευτη μυρουδιά που δημιουργούν οι ψιχάλες  πέφτοντας πάνω στο στεγνό έδαφος. 
Τα λουλούδια μου δροσίζουν τα φυλλαράκια τους και τώρα φαίνονται τόσο λαμπερά!!
Για λίγο χάνομαι στις σκέψεις μου...
Αρχίζω να αναπολώ .....στιγμές καλές , κακές  ,στιγμές αγωνίας , ευτυχίας, επιτυχίας και αποτυχίας.
Οι πιο πρόσφατες κακές κυριάρχησαν για λίγο στο μυαλό μου.
Ευτυχώς δεν τις άφησα να με ρίξουν.
      Όλα τα συναισθήματα τούτη την ώρα είναι τόσο βαθιά... 
Θέλω να βγω έξω να γίνω μούσκεμα, αλλά θα με περάσουν για τρελή....
Παίρνω την φωτογραφική μηχανή, βγαίνω στο μπαλκόνι και κρυφά από όλους, φωτογραφίζω την γωνιά του τραπεζιού....... σιγοτραγουδώ:

"Κοιτάζω τη βροχή, βροχή μου
ίδια τα μάτια σου καλή μου
κι όπως κυλάει στα πεζοδρόμια
γυρνάει ο νους σε ονειροδρόμια"



Day 25..........heart ( July )

Μιά μεγάλη κατακόκκινη καρδιά, αφιερωμένη σε όλους!!


Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουλίου είναι:

Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

Καλοκαιρινός διαγωνισμός από το Δελφινάκι...


Η δική μου συμμετοχή για τον καλοκαιρινό διαγωνισμό φωτογραφίας που διοργάνωσε το Δελφινάκι....Δελφινάκι μου, ελπίζω να σου αρέσουν!!


 
 



                                                                                                                   Φωτογραφίες : confusedmind


Α...........όπως Αθωότητα

                                                             
           Πόσα πράγματα άραγε γύρω μας μας θυμίζουν ακόμα την αθωότητα;
Προσωπικά θα έλεγα μόνο ένα.....όσο όμως το σκέφτομαι τόσο ανακαλύπτω πολύ περισσότερα.
Αθωότητα υπάρχει σε κάθε γειτονιά όπου τα παιδιά παίζουν,φωνάζουν και γελούν....αρκεί να θελήσεις να συμμετέχεις μαζί τους και να γίνεις για λίγο παιδί.
Στα μωρά ή σε αυτά που αρχίζουν να επεξεργάζονται τα πάντα....κουτουλώντας δεξιά αριστερά μέχρι να στερεωθούν στα πόδια τους. Το βλέμμα τους τόσο καθαρό......να απλώνουν τα χεράκια να σε αγγίξουν και να γελάσουν με το χαμόγελο σου μόνο.
Αυτό θα απαντούσα μέχρι πριν λίγο ........τα παιδιά!!!
Συνειδητοποίησα όμως πως αθωότητα υπάρχει παντού ολόγυρά μας.
Την βρήκα στο δέντρο που είναι απέναντι από την θάλασσα και κοιτάζει το απέραντο γαλάζιο!!
Την βλέπω στα ψάρια μέσα στο ενυδρείο μου, που στην θέα κάθε σκιάς που τα πλησιάζει μαζεύονται καρτερικά να πάρουν την τροφή τους.
Στα σκυλάκια με τον τρόπο που μας υποδέχονται   και την εμπιστοσύνη που μας δίνουν όταν τα "ταΐζουμε" φόλα.
Στα γατάκια που έρχονται να τριφτούν στα πόδια μας πριν τους κόψουμε κλωτσιά.
Στα "αλήτικα" πουλάκια που μας γεμίζουν το μπαλκόνι μας κουτσουλιές όταν έρχονται να βρουν νεράκι.
Στην ζέρμπερα που συμβολίζει την αθωότητα!
Στην ταινία "Γαλάζια Λίμνη" με την ιστορία των δυο παιδιών που μεγάλωσαν μόνα τους σε ένα νησί.
Σε παλιές Ελληνικές ταινίες με την αθωότητα να πρωταγωνιστεί.......
Στην πρόσφατη Patty το άσχημο εκείνο κοριτσάκι με τις πλεξούδες και τα μεγάλα γυαλιά.
Στον ροζ πάνθηρα........
Στο ουράνιο τόξο........
Είμαι σίγουρη πως αν προσπαθήσω θα ανακαλύψω πολλά ακόμα.
Όπως και να χει, μέσα από ολα αυτά, νιώθω να μυρίζω την αθωότητα των παιδικών μου χρόνων!!!


Το post αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού The 24 Days Challenge που διοργανώνει το blog  mystickland
Συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση είναι οι:

Day 24...........stranger ( July )

        Καθώς απολάμβανα την ηλιοθεραπεία μου, μια σκιά από πάνω μου και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος :
  -Εσύ κυρία θέλει καπέλο ;
  -Όχι!!  κυρία δε θέλει καπέλο.
  - Κυρία μαντήλι ωραίο....κοίτα, κοίτα.....
  -Δεν θέλω αγόρι μου σε ευχαριστώ!!
  -Ρολογάκι;
  - Όχιιιι........δεν έχω χρήματα επάνω μου.
- Ααααα κατάλαβα......φτωχό κυρία.....

 



Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουλίου είναι:

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Το πρώτο μου βραβείο!!!!

Η me ( Μαρία ) από το http://mytripssonblog.blogspot.gr, μου χάρισε το πρώτο μου  βραβείο :




Οι κανόνες που το συνοδεύουν είναι οι εξής:

1. Τοποθέτησε το Link του Blogger που σου το χάρισε.

2. Ανάρτησε το βραβείο αυτό.

3. Επέλεξε 5 blogs για να χαρίσεις το βραβείο με λιγότερους από 200 αναγνώστες.

4. Ενημέρωσε τους επιλεγμένους για το βραβείο τους.





Μαρία  σε ευχαριστώ.......!!! 

Το χαρίζω και εγώ με την σειρά μου ( ακολουθώντας το παράδειγμα της Εύης και της Μαρίας ) στους 5 πρώτους με λιγότερους από 200 αναγνώστες που θα σχολιάσουν εδώ.

Day 23........mirror ( July )

Ένα μικρό δείγμα καθρέπτη ....... 



Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουλίου είναι:

                                                    

Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Day 22......upside down ( July )



Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουλίου είναι:

Μην πετάτε τις φλούδες λεμονιού.........

                    Πριν λίγο έπεσα πάνω σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο  "μην πετάτε τις φλούδες λεμονιού"....  Κάνει αναφορά στη χρησιμοποίηση ολόκληρου του λεμονιού στην διατροφή μας και τα οφέλη που έχει αυτό στην υγεία μας. 
Χαρακτηριστικά αναφέρει :
<< ΤΟ ΛΕΜΟΝΙ = το κίτρο που περιέχει είναι ένα μαγικό συστατικό καθώς σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα!!
Το γνωρίζατε ότι είναι 10.000 φορές πιο ισχυρό από την ίδια την χημειοθεραπεία;
Οι φλούδες λεμονιού περιέχουν 5 έως 10 φορές περισσότερες βιταμίνες από ότι ο χυμός του λεμονιού και δυστυχώς εμείς αυτό το τμήμα το πετάμε... >>
Μπορεί σε πολλούς να είναι ήδη γνωστό, αλλά υποθέτω, υπάρχουν και άλλοι σαν εμένα που δεν το γνώριζουν. Καλό θα ήταν να φροντίσουμε να γίνει γνωστό σε όλους ....
Πιο πολύ λεμόνι στην διατροφή μας λοιπόν.....είτε ισχύει το παραπάνω, είτε όχι, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα!!!
 
Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στην ιστοσελίδα :
http://www.i-diadromi.com/2012/06/blog-post_2334.html




Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Day 20..........eyes ( July )

      Θα ήθελα πολύ σήμερα να είχα φωτογραφήσει τα υπέροχα μάτια της μαμάς μου ή του γιου μου. Η πρώτη... που δεν θα μου χαλούσε και το χατήρι είναι σε διακοπές, ο δε δεύτερος..... ούτε  να ακούσει για το θέμα. 
Τι να κάνω και εγώ; 
Που να βρω μάτια; 
      Ώσπου μου ήρθε η "αναλαμπή".....κάπου υπάρχει ακόμα ένα από τα λούτρινα που στόλιζαν κάποτε το δωμάτιο του. Δυο τεράστιες ασπρόμαυρες ματάρες ......!!!!!



Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουλίου είναι:

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

Ο "ουρανός" της Πάτρας χθες........και σήμερα

                            Χθες ξύπνησα με την μυρωδιά του καπνού.......
Είδα τον ήλιο να ξεπροβάλλει μέσα από αυτόν. 
Δεν περίμενα πως σε λίγες ώρες ο καπνός θα απλωνόταν παντού........το φωτογράφισα και το μοιράζομαι μαζί σας....

                         χθες                                                σήμερα




















Ο ανεφοδιασμός των καναντέρ  που έπαιρναν μέρος στην κατάσβεση της φωτιάς.......
Ένα μπράβο σε αυτούς τους πιλότους!!!! 






















Μπράβο στα παιδιά της Πυροσβεστικής που δίνουν μάχη μέσα στις φλόγες.......







..και μην ξεχνάμε την συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων και των εθελοντών πολιτών..










                                                                                                             φωτογραφίες : confusedmind