Στο νοτιοδυτικό τμήμα της Λευκάδας βρίσκεται μια από τις καλύτερες παραλίες της Μεσογείου. Οι Εγκρεμνοί! Δύσκολη η πρόσβασή της μια και πρέπει κανείς να κατέβει τριακόσια πενήντα σκαλοπάτια. Όσοι τολμήσουν όμως θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν το μπάνιο τους στα πεντακάθαρα τυρκουάζ νερά του Ιονίου!
Ας μείνουμ' έτσι, να μη μιλάμε αγκαλιασμένοι στον καναπέ ν' ακούμε δίσκους που αγαπάμε φυλακισμένοι σ' ένα... ποτέ. ποτέ μη φύγεις, εδώ να μείνεις να με παιδεύεις, να με φιλάς με τόση γλύκα να μ' ανακρίνεις έτσι φευγάτα να μ' αγαπάς.. Αγκαλιά στον καναπέ μας, με τα μυστικά εφέ μας τα κοινά μας μονοπάτια στη ζωή. Αγκαλιά στην κάθε μέρα, μια χαρά και μια.. φοβέρα τα παιδιά που μεγαλώνουμε μαζί... Αγκαλιά, να μη χαθούμε, και να μην παραδοθούμε, σ' εποχή που δε χωράει το «μαζί».... Ας ξεχαστούμε, σ' αυτό το βράδυ που βρέχει έξω και τραγουδούν μικρές σταγόνες πάνω στο τζάμι και αναμνήσεις που μας κρατούν.. Φωτογραφίες από ταξίδια σ' ένα πουλόβερ ένας λεκές, στην κάμαρά μας....κρυφά παιχνίδια στο μάλλωμά μας.. υπερβολές... Στίχοι: Μαρία Παπαδάκη Μουσική: Γιάννης Νικολάου Ερμηνεία:Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Αφιερωμένο το παραπάνω τραγούδι σε όλους όσους :
Βρίσκουν τρόπο να ομορφαίνουν τις κοινές στιγμές τους ακόμα κι όταν περάσουν πολλά χρόνια από την πρώτη μέρα της γνωριμίας τους. Ακόμα και με μια ζεστή αγκαλιά σιωπηλά στον καναπέ!
Μιλούν λίγο για την αγάπη μα την εφαρμόζουν πολύ στην πράξη. Με ένα άγγιγμα, ένα χάδι, ένα φιλί ή ακόμα και μ' ένα χαριτωμένο πείραγμα!
Αντιμετώπισαν απίστευτα δύσκολες ώρες μαζί, και αντί αυτό να τους χωρίσει, τους ένωσε περισσότερο και έκανε την αγάπη τους πιο δυνατή.
Δακρύζουν βουβά για τις ίδιες εικόνες στο άλμπουμ των αναμνήσεων.
Χαμογελούν το ίδιο με πολλές άλλες!
Τσακώνονται "γλυκά" και γνωρίζουν πως ο τσακωμός αυτός ανήκει στο σπάσιμο της καθημερινής ρουτίνας και στην αναζωπύρωση του πάθους τους.
Έχοντας ξεκινήσει έναν υπέροχο περίπατο να πιάνει ξαφνική μπόρα και να χαίρονται σαν μικρά παιδιά να τσαλαβουτούν στα νερά και να αγκαλιάζονται τρυφερά, αδιαφορώντας αν οι περισσότεροι τους χαρακτηρίσουν ανώριμους!
Μέσα από την διαφορετικότητα του χαρακτήρα τους ξεφορτώνονται τα "εγώ" τους και οδηγούνται στο "εμείς".
Και γερνώντας μαζί να νιώθουν ευλογημένοι που είχαν ο ένας τον άλλον στην πιο όμορφη μα και πιο δύσκολη διαδρομή.
Τη διαδρομή της ζωής!!!!
Το post είναι μέρος του παιχνιδιού που διοργανώνει η αγαπημένη μου Κική από τοΕκφράσου!
Άλλα ιστολόγια που συμμετέχουν στο παιχνίδι μπορείτε να δείτε, εδώ
