Πνευματικά δικαιώματα.

Δεν πέρασαν λίγες ώρες που έγραψα ότι όταν θυμώνω κάνω ασκήσεις αυτοσυγκράτησης για να μην βγάλω τον κακό εαυτό μου.

Το Σάββατο μίλησα για λάθη που διορθώνονται, δεν πρόδωσα το ιστολόγιο που έκανε την αντιγραφή, προσπάθησα να φερθώ όσο πιο κόσμια γίνονταν. 

Η κοπελιά που είχε το μπλογκ το έκλεισε.

Ψάχνοντας σήμερα στον μπλόγκερ τις αναρτήσεις της ( εφόσον ήμουνα αναγνώστριά της μπορώ να βλέπω ακόμα το τι δημοσίευε ), άρχισα να ψάχνω στον google για διάφορα κείμενα που έγραφε. 

Ανακαλύπτω λοιπόν πως μια σελίδα στο wordpress με το ίδιο ακριβώς όνομα ( με το μπλογκ που καταργήθηκε ) με ίδια σειρά αναρτήσεων, 

χρησιμοποιεί το δικό μου κείμενο...

..... το αφιερώνει στον εαυτό της.....

....ευχαριστεί τους αναγνώστες της....

.....και αν παρατηρήσατε στην πρώτη φωτογραφία έχει και πνευματικά δικαιώματα.

Ψάχνω λίγο παραπάνω στις σελίδες της και λίγους μήνες πριν αναδημοσιεύσει το δικό μου κείμενο γράφει στους αναγνώστες της τα εξής :

...και απαντά μάλιστα σε σχόλιο αναγνώστη της ως αδικημένη και καλόβουλη!

Όλη αυτή η ειρωνεία με αναγκάζει ξανά σήμερα να αναφερθώ στο ίδιο θέμα. 

Δεν ξέρω αν πρόκειται για το ίδιο άτομο και δεν με ενδιαφέρει κιόλας. 

Αλλά μην φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης.