Photo a day 23 - 30 ( September )

Day 23.......From my childhood

Η ασπρισμένη αυλή και ο βασιλικός να στολίζει κάθε 
γωνιά της!!!

Day 24........Space

Air-space!!!

Day 25.......H ....is for...

High!!!
Όταν είσαι στο ίδιο ύψος με τα σύννεφα.....

Day 26.......Curve

Οι καμπύλες της τελευταίας πανσελήνου!!!!

Day 27......WTF?

Ο Ιβίσκος μου τρελάθηκε ή κάνει απόπειρες να μετατραπεί σε καμέλια!!!

Day 28......10 O'clock

Όλα είναι έτοιμα να αρχίσει το γλέντι!!!

Καλορίζικα στους νεόνυμφους και πάντα αγαπημένοι!

Day 29.......Gold

Όταν χρυσαφίζει η φύση!!

Day 30.......Found

Ένα είδος γιασεμιού να υποθέσω;

Με τις τελευταίες φωτογραφίες του photo a day Σεπτεμβρίου 
σας καλημερίζω και σας εύχομαι μια υπέροχη εβδομάδα!!!

Η γνωριμία μου με την Καστοριά!!

Η γνωριμία μου με την πόλη της Καστοριάς ήταν μια μεγάλη έκπληξη , και η μαγεία της λίμνη της μου χάρισε υπέροχες στιγμές γαλήνης και εικόνες φυσικής ομορφιάς.

Ένα απρογραμμάτιστο ταξίδι στα τέλη Ιουνίου! 
Αρχικά περιλάμβανε μια διανυκτέρευση  και ένα μοναχικό πρωινό για μένα, μιας και ο σύζυγός μου έπρεπε να παρευρεθεί σε επαγγελματικό ραντεβού.
Οι φιλόξενοι κάτοικοι της Καστοριάς όμως μας έδωσαν την ευκαιρία να απολαύσουμε ένα μοναδικό τριήμερο!!

Θα μου μείνουν αξέχαστα τα πάντα σε τούτη την πόλη! 
Ο κόσμος, η τοποθεσία, οι ομορφιές της λίμνης, οι βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες  , τα αρχοντικά, τα μουσεία της........!! 
Το δωμάτιο που μας φιλοξενούσε ήταν στην κορυφή του λόφου με θέα την βόρεια πλευρά της λίμνης!

Θα κατηφορίσουμε προς τα εκεί και θα ξεκινήσουμε τον περίπατό μας στον παραλίμνιο πεζόδρομο!!

Ο συννεφιασμένος ουρανός είναι ένας καλός "σύμμαχος" στον περίπατό μας!!
Κι η ιδέα μιας καλοκαιρινής μπόρας όχι μόνο δεν μας σταματάει αλλά δείχνει να μας αρέσει κιόλας!

Έχουμε στην διάθεσή μας τέσσερις ώρες πριν νυχτώσει!!

Φτάνουμε στον Ναυτικό Όμιλο όπου τα παιδιά της πόλης δραστηριοποιούνται στην κωπηλασία!
Κωπηλασία των παιδιών δεν έχουμε την χαρά να δούμε αυτή την στιγμή αλλά βλέπουμε έναν ψαρά που κωπηλατώντας  την βάρκα του πάει να ρίξει τα δίχτυα του!! 
Οι βάρκες της λίμνης είναι μακρόστενες με υπερυψωμένες άκρες και πολύ μακριά κουπιά.
Ο κωπηλάτης στέκεται όρθιος....

Στην απέναντι πλευρά του δρόμου βλέπουμε το εντυπωσιακό αρχοντικό "Τσιατσιαπά".

Από το σημείο αυτό ξεκινούν επτά ειδυλλιακά χιλιόμετρα. 
Ιδανική διαδρομή για όποιον θέλει να απολαύσει από κοντά την λίμνη. 

Πυκνή βλάστηση σε όλη την διαδρομή....

....παγκάκια για ξεκούραση...

Ακούγονται μόνο τα απαλά κύματα της λίμνης....

....το θρόισμα των δέντρων...

....τα τιτιβίσματα των πουλιών και ο ήχος από το πέταγμά τους μέσα στις καλαμιές...

....οι χαμηλόφωνες συζητήσεις των ψαράδων που ψαρεύουν με τα καλάμια τους κατά μήκος της όχθης της.

Θα συζητήσουμε κι εμείς μαζί τους!!
Θα δούμε τα πρωτόγνωρα για εμάς ψάρια που υπάρχουν στην λίμνη......ηλιόψαρα τα ονομάζουν!

Πόσες εικόνες, πόση ομορφιά......πόση γαλήνη!!
Η εικόνα των αναρριχώμενων φυτών που αγκαλιάζουν τόσο "σφικτά" τους κορμούς των δέντρων!

Το καθρέφτισμα του πλάτανου, της ιτιάς και της λεύκας πάνω στο νερό..... !

Ένα εικονισματάκι και λίγα μέτρα μπροστά η κυρία που το άναψε συνεχίζει τον περίπατό της......

Τα χιλιόμετρα πολλά μα ούτε στιγμή δεν νιώθεις κούραση...

Σταματάς μόνο για να απολαύσεις την θέα....

ή οτιδήποτε έμψυχο σου κρατά συντροφιά σε αυτόν τον όμορφο περίπατο....
Όπως ....
.....η κρυμμένη "κυρία"...

....ο νεαρός πελεκάνος....

.....η χελωνίτσα!!

Προχωρώντας θα συναντήσουμε την Μονή της Παναγίας της Μαυρώτισσας.....

Λίγο πιο κάτω ο Βυζαντινός Ναός του Αγίου Νικολάου χτισμένος πάνω στο βράχο!!

Και το Σπήλαιο του Δράκου που αυτή την ώρα είναι κλειστό για τον επισκέπτη!!

Από τα πλακόστρωτα του Ντολτσού ( στην νότια πια μεριά της λίμνης ) θα ανηφορίσουμε προς το δωμάτιό μας!!  
Ένα ψιλόβροχο έχει ήδη νοτίσει τα ρούχα μας ενώ την μεγάλη μπόρα την απολαμβάνουμε από το μπαλκόνι...

Το επόμενο πρωινό κάνουμε τον μικρό γύρο της λίμνης ξανά!
Με το αυτοκίνητο αυτή την φορά......
Τα επτά χιλιόμετρα τώρα φαίνονται ελάχιστα και οι εικόνες στην λίμνη - στο φως του ήλιου - λίγο παραπάνω μαγευτικές!!

Κάπου εδώ αφήνουμε το αυτοκίνητο και ο περίπατος αρχίζει ξανά!!!
Αυτά που είδαμε το προηγούμενο βράδυ στα πλακόστρωτα σοκάκια του Ντολτσού  δεν μας άφησαν αδιάφορους......

Photo a day 16 - 22 ( September )

Day 16.......Frame

Μια κορνίζα!!! 

Day 17.........In front of me

Επίσκεψη στο πατρικό μου .....και μπροστά μου...... τα λουλούδια που διατηρεί στον κήπο μας η αγαπημένη μου θεία!!

Day 18.......Vintage

Κρύβει μια μεγάλη ιστορία!!!
Μεγάλη τιμή που την απέκτησα......

Day 19.........What is this?

Τι είναι αυτό;
Η απάντηση θα δοθεί όταν ολοκληρωθεί!!!

Day 20.........In the morning

Μια ανατολή......μια νέα μέρα!!!

Day 21........Rule of thirds

Με παίδεψε αυτό το θέμα!!! 
Τεχνική φωτογραφίας λέει.....έτσι που έμπλεξα με τις φωτογραφίες είμαι "υποχρεωμένη" να μάθω και τις τεχνικές της!!
 Εμ.....ως πότε θα κλικάρω όπου να' ναι!!!

Day 22......Made me smile

Στην πραγματικότητα με έκανε να χαμογελάσω το γλυκύτατο και χαμογελαστό πλάσμα που γνώρισα από κοντά πριν δυο μέρες!!! 
Ο όμορφος σταυρός και το ευωδιαστό άρωμα της κανέλας στον χώρο μου συνεχίζει να μου δίνει το χαμόγελο!
Ελπίζω να μην της χάλασα το δικό της μιας και η φλυαρία μου ξέφυγε από τον έλεγχό μου!!! :))

Άβυσσος η ψυχή ..........του σκύλου!!!

Η συσκευασία το έλεγε καθαρά " 400 γραμ. μπισκοτολιχουδιές".
Η τιμή 0,99 ευρώ...
Μα την χαρά μου εκείνη την στιγμή!
Για ένα ολόκληρο μήνα μπισκοτάκια για το "κοριτσάκι" μου....και στην καλύτερη τιμή της αγοράς!!

Γυρίζω σπίτι, ανοίγω το σακουλάκι και βγάζω ένα μπισκοτάκι.
Η Νάλα καθισμένη μπροστά μου γλύφεται, κουνάει όλο χαρά την ουρά και περιμένει την λιχουδιά της.
Ακολουθεί όμως η απογοήτευση.....πρώτα εκείνης και στην συνέχεια η δικιά μου!
Το μυρίζει, στρίβει το κεφάλι με άρνηση να το δεχτεί και βγαίνει στο μπαλκόνι.
Τις περισσότερες φορές για να πάρει λιχουδιά σηκώνει πόδια-"χέρια", δείχνει με διάφορους τρόπους την λαχτάρα της. 
Κάπως έτσι δηλαδή.....

Από εκείνη την μέρα της έδινα από ένα μπισκοτάκι μην τυχόν και έχει αλλάξει η όρεξή της.....
Μπα!!!...... το έβλεπε και αδιαφορούσε. Ή το έβαζε στο στόμα της και το πετούσε κάτω.
Κι όταν επιτέλους το παίρνω απόφαση πως τα μπισκότα των 0,99 είναι για πέταμα ..... 
......η Νάλα στέκεται με τα δυο πόδια της στον διάδρομο γυμναστικής και δείχνει να λιμπίζεται κάτι που κρατάει ο γιος μου.

Δεν περνούν λίγα δευτερόλεπτα και η Νάλα είναι πάνω στον διάδρομο κανονικά και περπατάει στην ταχύτητά του.
Αυτό που διεκδικεί είναι ένα από τα "απαίσια" μπισκοτάκια που έφτυνε όλες τις προηγούμενες φορές.
Το αρπάζει και το τρώει!!!

Το επόμενο πρωί της δίνω ξανά ένα μπισκοτάκι.
Τίποτα!! Καμιά συγκίνηση...

Παίρνω από όλες τις γεύσεις του κουτιού και επιμένω να δοκιμάσει!!!
Η άρνηση είναι ολοφάνερη!!

Απ' ό.τι φαίνεται προτιμά να "αγωνιστεί" για το μπισκότο της!!!! :))