Λαογραφικό Μουσείο Καστοριάς - Αρχοντικό Ν.Αϊβάζη

Η διαμονή μας στην όμορφη Καστοριά συνεχίζεται με έναν περίπατο στον πιο γραφικό δρόμο της πόλης ( συνοικία Ντολτσού ) και την επίσκεψή μας στο Λαογραφικό Μουσείο.

Το Μουσείο στεγάζεται στο αρχοντικό του Νεραντζη Αϊβάζη.
 Χτίστηκε τον 17ο αιώνα και κατοικήθηκε από τους ιδιοκτήτες του μέχρι το 1960.
Περνώντας το κατώφλι του αρχοντικού -δεξιά μας -συναντάμε το κελάρι των ποτών.

Απέναντι ακριβώς βρίσκεται το κελάρι των τροφίμων.
Πήλινα κιούπια με ελιές,λίγδα, πεκμέζι, μυζήθρα, σταφυλάρμια κτλ..

Στον τοίχο παλιές κλειδαριές!!

Βρισκόμαστε ακόμα στο ισόγειο ( στο βάθος αριστερά φαίνεται λίγο η πόρτα από το κελάρι τροφίμων).
Δίπλα της ακριβώς η σκάλα που ανεβαίνει στο κύριο μέρος του αρχοντικού.
Κάτω από την σκάλα υπάρχουν τα ξύλα της ημέρας.Τα υπόλοιπα ξύλα φυλάσσονται στο υπόγειο.

Στην απέναντι ακριβώς μεριά της σκάλας υπάρχει μια άλλη μικρότερη που οδηγεί σε έναν ημιόροφο.

Μέχρι να φτάσουμε στη σκάλα θα συναντήσουμε το μεγάλο κιούπι με το λάδι, το καβουρδιστήρι και το μύλο του καφέ όπως επίσης και τα αυτοσχέδια "πατίνια" που έφτιαχναν για να διασχίζουν τον χειμώνα την παγωμένη λίμνη της πόλης.

Ένα δεύτερο κελάρι τροφίμων όπου αποθηκεύονταν διάφορα αντικείμενα.
Μεταξύ των άλλων αντικειμένων διακρίνουμε τις πινακωτές και το ζυμωτάρι.

Στον ημιόροφο θα δούμε ένα εργαστήριο γούνας.

Στο σύντομο βίντεο μπορείτε να δείτε και να ακούσετε την ξεναγό στο συγκεκριμένο δωμάτιο.

Από την πίσω πόρτα θα βγούμε στην αυλή του σπιτιού.
Κάτω από δυο υπόστεγα υπάρχει το πηγάδι και μια βάρκα.

Εκεί βρίσκεται και η κουζίνα του αρχοντικού!! 
Με όλα τα μαγειρικά σκεύη και εργαλεία της κουζίνας. 
Ο φούρνος με τα ξύλα είναι επίσης σε αυτό το χώρο!

Στον πρώτο όροφο θα συναντήσουμε δυο σαλόνια.
Για πολλά χρόνια οι γάμοι και οι βαπτίσεις γίνονταν στα σπίτια επειδή οι Τούρκοι είχαν κλείσει τους ναούς.
Στο πρώτο σαλόνι κάθονταν οι αρχές της πόλης. 
Στην γωνία διακρίνεται η θέση του Μητροπολίτη και ήταν συγκεκριμένες οι θέσεις του δασκάλου, του γιατρού κτλ.

Το δεύτερο σαλόνι  είναι το λεγόμενο κιόσκι.
Σε αυτό κάθονταν οι άρχοντες στις γιορτές.
Εντυπωσιακά ήταν τα βιτρώ που είχε το κάθε αρχοντικό και τα οποία έφερναν οι Καστοριανοί έμποροι από την Φλωρεντία και Βενετία.
Αυτά αποδείκνυαν και την οικονομική ευμάρεια του ιδιοκτήτη.

Πολλά βιτρώ σπάσανε κατά τους βομβαρδισμούς των Γερμανών και έχουν αντικατασταθεί με πολύ ωραία έργα Καστοριανού καλλιτέχνη!!!

Ένα ακόμα καθιστικό στο εσωτερικό του αρχοντικού το οποίο λειτουργούσε και σαν χώρος υποδοχής του υποψήφιου γαμπρού για την κόρη. 
Σύμφωνα με τα λόγια της ξεναγού......ο γαμπρός με τους δικούς του κάθονταν στο χώρο αυτό και η νύφη με την μητέρα της παρακολουθώντας κρυφά από τον γυναικωνίτη "συνεδρίαζαν" για την απόφαση. 
Ανάλογα με την απόφαση που έπαιρναν οι δυο τους, η μητέρα σέρβιρε τον γαμπρό.
Αν η απόφαση ήταν θετική σέρβιρε γλυκό του κουταλιού με  γλυκό καφέ...
....αν ήταν αρνητική, γλυκό με πικρό καφέ!!! 

Και φυσικά όταν προχωρούσαν σε γάμο υπογράφονταν και το συμβόλαιο της προίκας!!

Οι κρεβατοκάμαρες του σπιτιού δεν είχαν κρεβάτια αλλά χαμηλά στρώματα όπου οι φλοκάτες ήταν το κύριο χαρακτηριστικό τους. 
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η κούνια για τα μωρά!!!

Διέθεταν τζάκι,  γραφείο και διάφορα διακοσμητικά αντικείμενα. 
Το μαγκάλι απαραίτητο σε όλα τα σημεία του αρχοντικού.

Σε επόμενο δωμάτιο θα δούμε τον αργαλειό και όλα τα εργαλεία που χρησιμοποιούνταν για την επεξεργασία του μαλλιού!!

Η επίσκεψη στο αρχοντικό τελειώνει με το μπάνιο του....
Μια ξύλινη μπανιέρα και δίπλα της τα δοχεία που κουβαλούσαν το νερό!!!

                                                            Ο περίπατος συνεχίζεται.....