Μια νύχτα που κράτησε χρόνια.....

Όχι, όχι!! Δεν αναφέρομαι στην βραδιά της γιορτής μου!! 
Εκείνη έκλεισε ξημερώματα,  ανήμερα του Αγίου Παντελεήμονα με τους ίδιους φίλους που όλο το προηγούμενο χρόνο έζησαν μαζί μας την αγωνία για το παιδί μας και μας συμπαραστάθηκαν από το πρώτο λεπτό σε αυτή  την δοκιμασία. 
Ένας κύκλος όμως έκλεισε, κι ένας καινούργιος ανοίγει.....
Την παραπάνω έκφραση την δανείστηκα από την κεντρική ηρωίδα στο βιβλίο της Βάσιας Ακαρέπη "Μια νύχτα που κράτησε χρόνια..."

Το συγκεκριμένο βιβλίο το κέρδισα πριν ένα μήνα στο giveaway της  γλυκύτατης Κατερίνας. 
Το παρέλαβα πριν λίγες μέρες  και είχα την χαρά χθες το βράδυ να γυρίσω και την τελευταία σελίδα του.

Ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται εύκολα, δεν σε κουράζει με ατελείωτες περιγραφές και όμως μεταφέρει στο μέγιστο τόσο την ζωή των ηρώων της, όσο και την πραγματικότητα που επικρατεί ανάμεσα στους κατοίκους μιας κλειστής κοινωνίας.

Η ιστορία όπως περιγράφεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου :

Το ανατρεπτικό τέλος του δίνει την απάντηση! 

Να συμπληρώσω εδώ πως για μένα το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν και ένα όμορφο ταξίδι σε μέρη αρκετά γνώριμα...

Ευχαριστώ πολύ την Κατερίνα που με αφορμή το giveaway της μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω την Βάσια Ακαρέπη, αλλά και για την στήριξή της όταν την χρειαζόμουν..... καλύτερα να μην πω περισσότερα...όλοι γνωρίζουμε πως η Κατερίνα είναι ένα ζεστό και δοτικό πλάσμα.
Ευχαριστώ επίσης και την Βάσια Ακαρέπη για την προσφορά του βιβλίου της!!! Της εύχομαι καλή επιτυχία και πολλές πολλές συνέχειες!!