Από τον λόφο....... στο ποτάμι

Ο περίπατος στο λόφο του Αι-Λια συνεχίστηκε στο ποτάμι Χάραδρος .
  Η Βικιπαίδεια αναφέρει πως πρόκειται για έναν χείμαρρο που πηγάζει από τις βορειοδυτικές πρόποδες του Παναχαϊκού όρους.
( αν κάνω λάθος για την ονομασία του ποταμού παρακαλώ... διορθώστε με )

Περπάτησα κατά μήκος του ποταμού...όπως βλέπετε δεν είχε πολύ νερό....

Κοίταζα μια προς την θάλασσα.........

......μια προς το βουνό.

Άνοιξα το μυαλό μου ......και "γεύτηκα" καθετί που η φύση άπλωνε μπροστά μου!!

 Άγγιζα με τα χέρια , τα μάτια ..... την ψυχή .

Με τέτοιες εικόνες πως μπορώ να δεχτώ πως ο κόσμος μας είναι άσχημος;

Τον όμορφο κόσμο τον φτιάχνουν εγώ, εσύ...... εμείς.

Τόσα διαφορετικά στοιχεία σε αυτό το ποτάμι.....και όμως συνδέονται τόσο αρμονικά μεταξύ τους! 

Συμπληρώνει το ένα το άλλο!

Γιατί να μην μπορούμε και οι άνθρωποι να καταφέρουμε κάτι ανάλογο;

Αν δεν μπορούμε να αλλάξουμε ως προς το καλύτερο τουλάχιστον ας πάψουμε να μολύνουμε τον αέρα στο πέρασμά μας.....

Τα κιτρινισμένα φύλλα αυτού του δέντρου γνωρίζουν πολύ καλά πως η φυσική συνέχεια της ύπαρξής τους είναι να πέσουν στο χώμα .....

Οι άνθρωποι τρέμουμε στην ιδέα πως μεγαλώνουμε, ασχολούμαστε με πράγματα τόσο ανούσια τις περισσότερες φορές.....ανησυχούμε σχεδόν πάντα για το αύριο και ξεχνάμε το σήμερα.

Πολλά σήμερα μαζί όμως, δημιουργούν ένα σύνολο πολλών χαμένων χρόνων!!

Είχα ξεκινήσει αυτό τον περίπατο έχοντας στο μυαλό μου τα λόγια του Καζαντζάκη :

" Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα "

Έχω ξεκινήσει την δημιουργία του πίνακα!
Ακόμα και αν δεν τον τελειώσω ποτέ, θα ξέρω πως προσπάθησα!