Ένα παλιό τραγούδι της δεκαετίας του '80 της Βίσσυ λέει:
Όσο έχω φωνή θα στο τραγουδάω
κι ότι λόγια να πω, θα 'ναι σ' αγαπάω..
Όσο έχουμε φωνή λοιπόν ας μιλάμε ( αν είμαστε καλόφωνοι, γιατί όχι και να τραγουδάμε ).
Ας μιλάμε με αγάπη για το καθετί στην ζωή μας που την αξίζει πραγματικά.
Να μιλάμε με τους ανθρώπους γύρω μας.
Και
αν κάποιοι από αυτούς δεν έχουν την διάθεση να μας μιλήσουν και εκείνοι
μην τους κατηγορήσουμε. Είναι γιατί έτσι έμαθαν. Να μιλάνε και να
ανοίγονται μόνο στον ευατό τους.
Ας συνεχίσουμε να λέμε καλημέρα σε αυτόν τον γείτονα που μας
αγριοκοιτάζει στο άκουσμά της. Μπορεί μια μέρα να ακούσουμε την δική
του καλημέρα και να δούμε και το χαμόγελό του!
'Οσο
έχουμε φωνή να φωνάξουμε απέναντι σε κάθε άδικο που υπάρχει στην
καθημερινότητά μας. Μην καθόμαστε απλοί θεατές μιας παραστάσης, ειδικά
όταν η παράσταση αυτή έχει σχέση με εμάς, τις οικογένειές μας και τις
γενιές που ακολουθούν.....
Το post αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού The 24 Days Challenge που διοργανώνει το blog mystickland
Συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση είναι οι:
Nαι πρέπει να μιλάμε γιατί μονο εμίς οι ανθρωποι έχουμε αυτό το προνόμοιο επικοινωνίας,τι να την κάνεις μια φωνή που πάει στράφι,γι αυτό ναι και στον γείτονα που κοιτάει κάπως μια καλημέρα,κι ας πέσει χάμω...φιλάκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι.. αρκεί να την πούμε εμείς και ας πέσει χάμω! Φιλάκια!!
Διαγραφήας μιλάμε... με αγάπη ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήτα φιλιά μου!!!!
Φιλάκια!!
Διαγραφήμόλις είδα τη λέξη Φωνή μου ήρθε κι εμένα κατευθείαν να τραγουδήσω το τραγουδάκι που ανάρτησες! χι χι.. όμορφα τα έγραψες!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχα και εμένα όταν σκέφτηκα την λέξη φωνή, αυτό τραγούδησα!
Διαγραφή